Leczenie osteochondrozy kręgosłupa piersiowego

Choroba zwyrodnieniowa dysku (osteochondroza) w odcinku piersiowym kręgosłupa jest schorzeniem stosunkowo rzadkim w porównaniu z innymi kręgosłupami. Dzieje się tak, ponieważ klatka piersiowa stabilizuje kręgi piersiowe, ograniczając ruchy i urazy spowodowane ciągłym zginaniem i rozciąganiem, jak to ma miejsce w pozostałej części kręgosłupa. Jeśli osteochondroza rozwija się w odcinku piersiowym kręgosłupa, najczęściej jej rozwój wiąże się z urazem.

Zwyrodnienie, zniszczenie i stan zapalny w okolicy dysku mogą powodować szereg objawów, w zależności od nasilenia problemu. Patologia dysku może prowadzić do objawów, takich jak zmniejszony zakres ruchu pleców, ból pleców, który może promieniować do przestrzeni międzyżebrowej, drętwienie, mrowienie, skurcz mięśni lub pewne kombinacje tych objawów. Najczęstsze objawy osteochondrozy w okolicy klatki piersiowej występują na poziomie T8-T12. Z reguły objawy osteochondrozy w okolicy klatki piersiowej to: występ, wysunięcie krążka, przepuklina krążka z sekwestracją, kręgozmyk.

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa piersiowego jest najczęściej zachowawcze, ale w przypadku powikłań, takich jak ucisk rdzenia kręgowego, możliwe jest leczenie chirurgiczne.

Osteochondroza (choroba zwyrodnieniowa dysku) nie jest w rzeczywistości chorobą, ale terminem używanym do opisania postępujących zmian w dyskach związanych z postępującym zużyciem i rozwojem objawów wtórnych do zwyrodnienia dysku. Zwyrodnienie dysku jest normalnym procesem inwolucyjnym, ale w pewnych sytuacjach proces zwyrodnienia może ulec przyspieszeniu, na przykład w wyniku urazu, przeciążenia i zaburzeń równowagi mięśniowo-szkieletowej, takich jak skolioza. Zwyrodnienie dysku samo w sobie nie stanowi problemu, ale stany z nim związane mogą prowadzić do rozwoju zaawansowanych objawów.

Etapy degeneracji dysku

Postęp zwyrodnienia dysku można podzielić na następujące etapy:

Dysfunkcja

• Rozerwania są możliwe w okolicy pierścienia włóknistego, z podrażnieniem stawów międzykręgowych na odpowiednim poziomie kręgosłupa.
• Utrata ruchomości stawów, miejscowy ból pleców, skurcze mięśni oraz ograniczenia ruchomości tułowia, zwłaszcza wyprostu.

Niestabilność

• Utrata płynu przez dysk z odwodnieniem i zmniejszeniem wysokości dysku. Osłabienie stawów międzywyrostkowych i torebek może się rozwinąć, prowadząc do niestabilności.
• Pacjent odczuje ból o charakterze strzelającym, wyprostowanie kręgosłupa i gwałtowne zmniejszenie zakresu ruchu w tułowiu.

Ponowna stabilizacja

• Organizm ludzki reaguje na niestabilność tworząc dodatkowe kości w postaci osteofitów, które w pewnym stopniu pomagają ustabilizować kręgosłup. Ale nadmierne tworzenie kości może prowadzić do zwężenia kręgosłupa.
• Ból pleców zwykle zmniejsza się, ale pozostaje mniej intensywny. U niektórych osób mogą wystąpić objawy przypominające zwężenie.

Powody

• Zmiany inwolucyjne w ciele są najczęstszą przyczyną zwyrodnienia dysku. Wraz ze starzeniem się ciała krążki stopniowo tracą swoją płynną część i ulegają odwodnieniu. Dyski zaczynają się zwężać i tracą wysokość, co osłabia ich zdolność do amortyzacji wstrząsów i stresu.
• Zewnętrzne pierścieniowe struktury włókniste krążka mogą zacząć pękać i pękać, osłabiając ściany krążka.
• Ludzie, którzy palą, są otyli i angażują się w forsowne czynności, częściej doświadczają zwyrodnienia dysku.
• Uraz kręgosłupa lub dysku spowodowany upadkiem lub uderzeniem może wywołać proces zwyrodnienia.
• Przepuklina dysku może zapoczątkować rozwój zwyrodnienia dysku.
• W przeciwieństwie do mięśni dyski mają minimalny dopływ krwi, więc nie mają zdolności naprawczych.

Objawy

Objawy związane z osteochondrozą kręgosłupa piersiowego będą zależeć od lokalizacji i struktur zaangażowanych w ten proces. Zwyrodnienie dysków w odcinku piersiowym kręgosłupa może wpływać na plecy, obszar pod łopatką lub wzdłuż żeber.

• Wielu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa piersiowego może nie mieć objawów.
• Przewlekły ból w klatce piersiowej z/bez napromieniania żeber.
• Zmiany czuciowe, takie jak drętwienie, mrowienie lub parestezje w przypadku ucisku nerwu.
• Skurcze mięśni i zmiany postawy w odcinku piersiowym.
• Utrata zakresu ruchu, ze zmniejszoną zdolnością poruszania tułowiem, zwłaszcza podczas obracania się lub zginania na bok.
• Siedzenie przez dłuższy czas może powodować ból pleców i ramion.
• Trudności z podnoszeniem ciężarów i podnoszeniem ramion nad głową.
• W późniejszych stadiach może rozwinąć się zwężenie kręgosłupa, prowadzące do osłabienia kończyn dolnych i utraty koordynacji ruchów. W takich przypadkach wymagana będzie operacja.

Diagnostyka

Oprócz przeprowadzenia dokładnego badania lekarz może zlecić wykonanie następujących badań w celu zweryfikowania diagnozy:

• prześwietlenie,pomaga ustalić, czy występuje zwyrodnienie stawów, złamania, wady rozwojowe kości, zapalenie stawów, guzy lub infekcja.
• MRIdo określenia zmian morfologicznych w tkankach miękkich, w tym wizualizacji dysków, rdzenia kręgowego i korzeni nerwowych.
• tomografia komputerowaskan, który może dostarczyć przekrojowych obrazów struktur kręgosłupa.
• EMG,ta metoda diagnostyczna służy do określenia uszkodzenia nerwów i poziomu uszkodzenia.
• Mielogramz reguły ta metoda badawcza jest niezbędna do wyjaśnienia zmian morfologicznych w stopniu oddziaływania na korzenie i rdzeń kręgowy oraz do zaplanowania interwencji chirurgicznej.

Leczenie

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa piersiowego będzie zależeć od ciężkości stanu.

Leczenie zespołu ostrego bólu:

• Odpoczynek: Unikaj czynności powodujących ból (zginanie, podnoszenie, skręcanie, skręcanie lub wysuwanie się do tyłu).
• Leki łagodzące stany zapalne (leki przeciwzapalne i przeciwbólowe).
• Lód w ostrych przypadkach może łagodzić skurcze, łagodzić ból.
• Miejscowa ekspozycja na ciepło może pomóc złagodzić ból i napięcie mięśni.
• Lekkie ćwiczenia gimnastyczne eliminujące zaburzenia biomechaniczne związane z osteochondrozą oraz poprawiające ruchomość stawów, prawidłową konfigurację kręgosłupa, postawę i zakres ruchu.
• Może być konieczne użycie gorsetu, aby odciążyć stawy międzykręgowe i mięśnie odcinka piersiowego kręgosłupa.
• Kortykosteroidy stosuje się w celu zmniejszenia stanu zapalnego w umiarkowanych i ciężkich przypadkach.
• Zastrzyki zewnątrzoponowe bezpośrednio w obszar uszkodzonego krążka.

W łagodnych przypadkach stosowanie miejscowego przeziębienia i leków może wystarczyć do złagodzenia bólu. Po uśmierzeniu bólu zalecana jest terapia ruchowa (fizjoterapia) oraz ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie pleców. Powrót do normalnej aktywności powinien następować stopniowo, aby zapobiec nawrotom objawów.

Główne konserwatywne metody leczenia osteochondrozy kręgosłupa piersiowego

Farmakoterapia

Zadaniem stosowania leków w leczeniu osteochondrozy odcinka piersiowego kręgosłupa, zwłaszcza w zespole ostrego bólu, jest zmniejszenie bólu, stanów zapalnych i skurczu mięśni.

• Leki OTC na łagodny do umiarkowanego ból.
• Narkotyczne środki przeciwbólowe na silny ból, którego nie można opanować innymi metodami leczenia.
• Leki zwiotczające mięśnie w celu zmniejszenia ostrego skurczu mięśni.
• Leki przeciwbólowe na receptę.
• Zastrzyki, takie jak zastrzyki do stawów międzykręgowych, blokady lub zastrzyki nadtwardówkowe. Mogą one obejmować wstrzykiwanie kortykosteroidów w określone obszary w celu zmniejszenia miejscowego stanu zapalnego.
• Terapie manualne, w tym masaż tkanek miękkich, rozciąganie i mobilizacja stawów wykonywane przez specjalistę, poprawiają geometrię, ruchomość i zakres ruchu w odcinku piersiowym kręgosłupa. Stosowanie technik mobilizacji pomaga również modulować ból.
• Terapia ruchowa (ćwiczenia lecznicze), w tym ćwiczenia rozciągające i wzmacniające mięśnie, przywracające zakres ruchu i wzmacniające mięśnie pleców i brzucha, wspierające, stabilizujące i zmniejszające obciążenie dysków i pleców. Program ćwiczeń, zwłaszcza ćwiczenia z ciężarkami lub ciężarkami, należy rozpocząć po ustąpieniu bólu, skurczu mięśni i stanu zapalnego. Niewłaściwie dobrany program ćwiczeń może nasilać objawy. Dlatego dobór ćwiczeń należy przeprowadzić z lekarzem prowadzącym terapię ruchową.
• Trening nerwowo-mięśniowy w celu poprawy postawy, przywrócenia stabilności, nauczenia pacjenta prawidłowej biomechaniki ruchu w celu ochrony uszkodzonych dysków i kręgosłupa.
• Fizjoterapia, w tym zastosowanie ultradźwięków, stymulacji elektrycznej i zimnego lasera, pomaga zmniejszyć ból i stany zapalne struktur kręgosłupa.
• Programy ćwiczeń domowych, w tym ćwiczenia wzmacniające mięśnie, rozciągające i stabilizujące oraz zmiany stylu życia w celu zmniejszenia obciążenia kręgosłupa.
• Akupunktura. Ta metoda leczenia może być stosowana w przypadku zaburzeń czucia lub w celu przywrócenia przewodnictwa i zmniejszenia bólu.

Zabiegi chirurgiczne

Większość przepuklin zlokalizowanych w odcinku piersiowym kręgosłupa piersiowego dysku można z powodzeniem leczyć bez operacji. Jednakże, gdy zachowawcze leczenie osteochondrozy kręgosłupa piersiowego jest nieskuteczne, można zalecić operację, zwłaszcza jeśli pacjent ma niektóre z następujących objawów:

• Zwiększony ból korzeniowy.
• Zwiększony ból i uszkodzenie nerwów.
• Rozwój lub wzrost osłabienia mięśni.
• Zwiększone drętwienie lub parestezje.
• Utrata kontroli czynności jelit i pęcherza.

Najczęstszą operacją związaną z degeneracją dysku jest discektomia, w której dysk jest usuwany przez nacięcie. Istnieje jednak kilka procedur chirurgicznych, które można polecić w przypadku osteochondrozy i zwyrodnienia dysku. Wybór metody chirurgicznej zależy od przyczyny objawów. Podstawowe techniki operacyjne - obejmują foraminotomię, laminotomię, laminektomię kręgosłupa, dekompresję kręgosłupa i fuzję kręgosłupa.

Prognoza

Większość problemów związanych z osteochondrozą kręgosłupa piersiowego można rozwiązać bez operacji, a ludzie wracają do normalnej pracy. Osteochondroza w odcinku piersiowym kręgosłupa z powodu sztywności anatomicznej rozwija się mniej niż w innych częściach. Czas trwania leczenia z reguły nie przekracza 4-12 tygodni i zależy od nasilenia objawów. Pacjenci muszą kontynuować program ćwiczeń rozciągających, wzmacniających i stabilizujących. Dobre rokowanie długoterminowe wymaga stosowania odpowiedniej mechaniki ruchu i ciała oraz świadomości znaczenia zachowania zdrowia kręgosłupa.